Mostrar mensagens com a etiqueta Outros idiomas. Mostrar todas as mensagens
Mostrar mensagens com a etiqueta Outros idiomas. Mostrar todas as mensagens

Piedras preciosas encontradas en América del Sur

Piedras preciosas encontradas en países sudamericanos
Lista de piedras preciosas encontradas en América del Sur
América del Sur tiene una larga historia de producción de piedras preciosas y, posiblemente, produce algunos de los mejores especímenes de gemas del mundo. Fuera de las áreas productoras de piedras preciosas de América del Sur, Brasil es, con mucho, la fuente más prolífica de piedras preciosas de clase mundial. Existe una gran variedad de tipos de piedras que se encuentran en el país, que incluyen aguamarina, amatista, citrino, diamante, esmeralda, cuarzo, rubí, zafiro, topacio y más. Aunque Brasil es bien conocido por su increíble variedad de hermosas gemas, Colombia es la fuente de quizás las mejores esmeraldas del mundo. Otros países de América del Sur también ayudan a ampliar la gama de piedras preciosas disponibles en este continente, con Bolivia, Chile, Guyana, Perú, Uruguay y Venezuela, todos proporcionando una fuente de piedras preciosas de calidad.

Piedras preciosas en América del Sur
(alguna información sobre piedras preciosas)
Pedras preciosas na América do Sul
Información sobre las principales piedras preciosas de América del Sur

Amatista
América del Sur se convirtió en una importante fuente de amatistas en el siglo XIX, cuando se encontraron grandes depósitos de la popular piedra púrpura en Brasil. Los descubrimientos de amatistas fueron limitados hasta el descubrimiento en Brasil que llevó a América del Sur a ser el mayor productor de amatistas del mundo.

Aguamarina
El 90% de la aguamarina se extrae en Brasil, lo que convierte a América del Sur en la principal fuente de esta impresionante piedra preciosa azul pálido. La aguamarina lleva el nombre de las palabras latinas para agua y mar, es una gama de tonos que van del azul pálido a los vívidos, lo que hace que sea fácil ver por qué. La aguamarina es parte de la familia Berilo.

Cuarzo citrino
Muchos países de América del Sur son una fuente de cuarzo citrino, incluidos Argentina, Bolivia y Uruguay, pero es Brasil el que produce algunos de los mejores cítricos del mundo. El citrino es un miembro de la familia del cuarzo y los cítricos brasileños son conocidos por sus tonos cálidos que van del amarillo al naranja.

Esmeralda
Las esmeraldas de Columbia son conocidas en todo el mundo por su tamaño, color y calidad. Las esmeraldas tienen una larga historia en Colombia, con piedras verdes vibrantes que fueron muy valoradas por los colombianos durante muchos años antes de que el resto del mundo descubriera el país como fuente de piedras de alta calidad. De hecho, fue la llegada de los conquistadores españoles quienes introdujeron las esmeraldas colombianas al resto del mundo.

Lapislázuli
El lapislázuli se ha utilizado a lo largo de la historia para actividades ceremoniales, joyería fina y arte. El lapislázuli se encuentra en todo el mundo, pero solo en algunos lugares de América del Sur. Un gran depósito, que fue extraído por una civilización antigua durante miles de años, fue cartografiado en lo alto de la Cordillera de los Andes en Chile en 1851. Este depósito de lapislázuli lazuli, conocida como Flor de los Andes, es hasta ahora la única fuente extraída comercialmente de lapislázuli en Chile.

Topacio
Brasil es la mayor fuente de topacio imperial del mundo, con solo pequeños depósitos encontrados en otras partes de Rusia. La mina, ubicada en la región de Minas Gerais, produce el Topázio Imperial, que varía de púrpura a amarillo, con piedras rosas, salmón y naranja también disponibles. Algunos colores de topacio imperial, que también se pueden conocer como topacio precioso, son extremadamente raros, siendo el rosa el menos común.

Lista de piedras preciosas de América del Sur
(por país)
Lista de piedras preciosas encontradas en América del Sur, Argentina, Bolívia, Brasil, Colômbia, Venezuela, Uruguay, Guiana Francesa, Peru, Chile
Lista de piedras preciosas encontradas en América del Sur.

Argentina
Flourita, Rodocrosita.

Bolivia
Amatista, Citrino, Ametrina, Sodalita.

Brasil
vetorial de turmalina melância - Brasil
Aguamarina, Alejandrita, Almandina, Amblygonita, Amatista, Ametrina,
Andalucía, Aventurina, Berilo, Brazilianita, Citrino, Crisoberilo,
Diamante, Escapolita, Esmeralda, Espesartita, Espodumena, Euclase, Grossular, Hessonita, Cianita, lolita, Ópalo,
Rodolita,  Cuarzo rosa, Cuarzo ahumado, Rubí, Zafiro, Sodalita, Titanita,
Topacio, Turmalina.

Chile
Lapislázuli

Colombia
vetorial, esmeralda
Esmeralda, Euclasa, Zafiro

Guyana
Diamante

Perú
Ópalo, Rodocrosita

Uruguay
Amatista, Citrino, Ametrino

Venezuela
diamantes coloridos - vetorial
Diamante (vários colores)


Oro en países sudamericanos
Oro en Bolívia:

Oro en Venezuela:


Fuentes:

Como y donde encontrar oro en Bolivia

Minería y prospección de piedras preciosas minerales y oro en Bolivia
Bolivia ocupa un área de 1.098.581 kilómetros cuadrados. El país tiene una industria minera próspera y en crecimiento. Esto se debe a la inversión constante de empresas mineras canadienses y estadounidenses. Se estima que la mitad de la economía de Bolivia se basa únicamente en sus operaciones mineras.
Donde encontrar oro en Bolivia
El gobierno boliviano ha apoyado constantemente las políticas y la exploración de la minería de oro. Por ejemplo, continúa protegiendo los 120 kilómetros existentes al norte de La Paz específicamente para la minería y la extracción de oro. Esta es solo una de las secciones de tierra protegidas de la minería de oro de Bolivia.

Los principales recursos minerales de commodities y minerales metálicos de Bolivia incluyen:
Antimonio, arsénico, asbesto, barita, bismuto, boro, arcilla, cobalto, cobre, dolostona, fluorita (fluorita), oro, indio, pirita de hierro, plomo, piedra caliza, magnesita, mercurio, molibdeno, sal, arenisca, plata, azufre , Estaño, tungsteno y zinc.
Para nuestra sorpresa, en este país sin litoral se puede encontrar sal, petróleo y gas natural.
Bolivia es uno de los principales productores de estaño del mundo.

La Bolivianita
ametrine, also known as trystine or by its trade name as bolivianite
Ametrino o "bolivianita", fusión de la amatista y el citrino, de Bolivia
En las principales minas también hay depósitos de piedras preciosas que se utilizan principalmente en joyería; la más solicitada es la bolivianita, una piedra rara que se encuentra en pocos lugares del mundo.
Los mejores ejemplares de bolivianita y de buena calidad, utilizables como gema, solamente se encuentra en el yacimiento de las Minas Anahí y Yuruti, en la provincia de Germán Busch, cerca a las lagunas Mandioré y La Gaiba en el municipio de Puerto Quijarro, departamento de Santa Cruz.

Según una base de datos, en Bolivia existen alrededor de 528 minerales válidos catalogados entre menas, minerales, minerales metálicos y piedras preciosas.

El Oro de Bolivia
Minería y prospección de oro en Bolivia
Como la piedra, Bolivia es única de forma discreta. Bolivia es uno de los dos únicos países sin litoral de América del Sur sin acceso directo al océano. Sin embargo, hay abundancia de agua dulce dentro de sus fronteras. El Pilcomayo es el río más grande de Bolivia. También hay grandes lagos, incluido el lago Titicaca.

El paisaje de Bolivia es desafiante, por decir lo menos. Los Andes de Bolivia se extienden de norte a sur por el occidente de Bolivia y alcanzan alturas impresionantes. Los Andes son la ubicación de la mayoría de los depósitos minerales más ricos de Bolivia.

Vastos depósitos de rocas de oro y depósitos de placer enriquecen los ríos y arroyos de Bolivia. Estas rocas y depósitos son el resultado directo de miles de años de actividad volcánica continua, que creó las condiciones ideales para la formación de oro. Las aguas hidrotermales de volcanes extintos, junto con otros factores ambientales, crean las condiciones perfectas bajo las cuales los depósitos de oro precipitan y disuelven el oro en la solución.

Un gran porcentaje de las cooperativas trabaja en Tipuani, Guanay, Mapiri, Huayti y Teoponte, en una región minera de 21.000 hectáreas ubicada a 120 kilómetros al norte de La Paz. Las cooperativas mineras a fines de la década de 1980 solicitaron 53.000 hectáreas fondos gubernamentales adicionales para la prospección de oro. Algunas operaciones mineras de tamaño mediano, así como la Corporación Nacional de Desarrollo de las Fuerzas Armadas, se involucraron en la fiebre del oro en la década de 1980.

Otros extrajeron sus fortunas en pueblos remotos como Araras a lo largo de la frontera brasileña en Beni. Muchos mineros artesanales y residentes locales en Bolivia se ganan la vida con los depósitos aluviales del país.

Los analistas predijeron que una mayor producción comercial, como el dragado de depósitos aluviales, maximizaría la producción de oro. La política gubernamental favoreció un aumento de las reservas de oro como medio de apalancar más financiamiento externo para proyectos de desarrollo.

En los últimos diez años, la minería boliviana debe tener el mejor desempeño de mercado de todos los metales. Los expertos coinciden en que el oro tiene el mayor potencial de crecimiento en los próximos años, ya que las empresas continúan invirtiendo en exploración.

La sabiduría convencional dicta que la minería internacional del sector privado de Bolivia continuará, y se harán muchos más descubrimientos de oro en las próximas décadas.

Donde encontrar oro en Bolivia:
Beni
Província de Itenez
Serrania de San Simon

Cochabamba
Província de Ayopaya - distrito de Cocapata
Cuti
Morochata - Distrito de Chilcani

La Paz
1 de Enero Limitada placers
Província de Aroma - Distrito de Laurani
Cerro Tiquerani
Guanay
Província Inquisivi
Província de Larecaja
Sorata
Tipuani - Aluviones de Tipuani
donde encontrar oro en Bolivia
Pepita de oro en aluviones anaeróbicos fósiles de Tipuani
Província de Loayza
Choquetanga Chico
El Asiento de Araca
Província de Los Andes - Rio Vilaque
Província de Pacajes
Cerro San Gerónimo
Província Pedro Domingo Murillo- Rio Chuquiaguillo
Pepita de oro del Rio Chuquiaguillo, Província Pedro Domingo Murillo
Pepita de oro del Rio Chuquiaguillo, Província Pedro Domingo Murillo, La Paz
Oruro
Província de Avaroa
Challapata
Província do Cercado
Cerro Chuquina
Cerro La Joya
Cerro Llallagua
Cidade de Oruro - prospecto Vinto
Província Dalence
Distrito mineiro de Santa Fé
Província de Poopó

Pando
Federico Román
Araras

Potosí
Província de Alonso de Ibáñez
Província de Antonio Quijarro
Distrito de Caracota
Tolopampa
Província de Chayanta
Cânion Pakajake (Cânion Pacajake)
Província de Nor Chichas
Cerro Tazna
Distrito de Toropalca
Rafael Bustillo
donde encontrar oro en Bolivia
Mineral con oro, Llallagua, Rafael Bustillo
Cinturón de oro Amayapampa
Província de Sud Chichas
Cerro Chorolque
donde encontrar oro en Bolivia
Oro en Ferberita de Cerro Chorolque
Distrito de Cobija-Chilco
Distrito de San Vicente
Província de Sud Lípez
Buena Vista
Cerro Bonete
Distrito de Esmoraca
San Pablo de Lípez
Distrito de Santa Isabel
Província Tomás Frías
Cerro Turqui

Santa Cruz
Província de Chiquitos
Cerro Pelado
Província de Ñuflo de Chavez

Fuentes de información:

¿Qué tipos de suelo contienen oro?

precio del oro hoy, precio del oro, oro hoy, suelo que contienen oro
El oro se forma en piedras duras y cristalinas, en depósitos comúnmente llamados "venas". Una vena generalmente se forma en áreas donde la piedra que contiene las venas se ha alterado de alguna manera. El oro que se encuentra en una veta está rodeado de sulfuro y telururo. Los minerales son destruidos gradualmente por las fuerzas de la naturaleza, el viento y la lluvia, dejando solo oro.
(compra y venta de oro, tiendas de venta de oro nativo, tienda de emprestimos por oro)
Qué tipos de suelo contienen oro
El mineral puede variar desde partículas pequeñas, como granos, copos hasta pepitas.
El oro aluvial es uno que se encuentra en la superficie sin necesidad de excavación, fácilmente detectable con un detector de metales.

Composición del suelo
oro en la naturaleza
El oro a menudo se encuentra en suelos que contienen rocas sólidas compuestas de cenizas volcánicas, llamadas toba. Un análisis revelará que el suelo junto a una veta de oro tendrá cuarzo, feldespatos, feldespatos y otros minerales de color claro. El área emitirá un campo magnético y, por lo tanto, se puede encontrar con un detector de metales. Otros minerales asociados con una vena cercana incluyen pirita, arsenopirita, pirrotita, galena, calcopirita, scheelita y estibita. El oro de alta calidad será el que se encuentre en estas venas.

En terrenos cristalinos, desde las eras arqueozoicas y proterozoicas.
Pueden llamarse escudos cristalinos y son estructuras geológicas muy antiguas, pero solo aparecen en el 4% de la tierra.
El oro se asocia con mayor frecuencia con el cuarzo, generalmente en las venas de cuarzo lechoso o hidrotermal.
Qué tipos de suelo contienen oro
Si encuentra una vena de cuarzo, simplemente colóquelo en un baño de ácido clorhídrico, que corroerá el cuarzo dejando solo oro puro.

Mineria de Oro de placer y de grietas
mineria de oro de placer e de grietas
Las duas formas de mineria de oro, de placer e de grietas
.
Vertiente
oro en Mexico
(Depósito de oro encontrado en grietas)

Los depósitos eluviales están compuestos de oro depositado por el viento o el agua en el suelo cerca de la fuente de las corrientes. Las corrientes, los cambios de temperatura, el movimiento de la corteza terrestre y el crecimiento de la vegetación también son capaces de eliminar el mineral. Según el sitio web de Arizona Outback, los elementos reducen las piedras a grava, arena, limo y arcilla, liberando oro. Los depósitos generalmente se ubican cerca de una bolsa de escombros, que es una superficie irregular al costado de una corriente de agua cerca de una fuente mineral. En otras palabras, si había una mina ubicada en la región, comience a buscar las pendientes. El aluvión es un depósito formado cuando las venas se desintegraron debido a las condiciones climáticas. Las bolsas formadas por la mezcla de grava, grava y escombros de una pendiente adyacente son lugares ideales para buscar el mineral. El oro que se encuentra en estos lugares es típicamente más bajo y altamente concentrado en las rocas.

Hojas de agua
En un proceso llamado enriquecimiento supergénico, el oro se transporta a través de un canal de lodo a la capa freática. Se deposita y enriquece en depósitos lateríticos alrededor del área de la lámina. Lateritic es un tipo de suelo rico en hierro y aluminio que se encuentra en regiones tropicales con climas húmedos y cálidos. Según el sitio web de Arizona Outback, los primeros mineros dependían de estos depósitos para rentabilizar las minas pequeñas. El oro encontrado en estos lugares es de baja calidad, pero en grandes cantidades. El oro de baja calidad es el que se encuentra cerca o en la superficie. Las minas al aire libre son las más recomendadas para extraer depósitos lateríticos.

Oro en arena
oro en la batea
(rastro de oro en la arena)

Las lluvias de verano hacen que el nivel de las corrientes aumente rápidamente. Estas corrientes llevan el oro a través de desagües y aluviones. La arena y otros escombros son transportados por lluvias más débiles y fuerzan el oro a estos flujos de agua. La próxima lluvia que ocurra puede barrer el material acumulado más lejos de la veta. La concentración y el movimiento del oro serán irregulares gracias a la lluvia, dice el sitio web de Arizona Outback. El mineral incluso se puede encontrar en el fondo de una zanja temporal, formada durante las lluvias, y a veces se encuentra en pequeños grupos cerca de la superficie. El viento también puede descubrir oro, arena en movimiento y piedras ligeras, dejando expuesta una superficie revestida de oro y otros minerales, expuesta en formas razonablemente concentradas.

El oro también se puede encontrar en la arena negra, generalmente en las curvas de los ríos o en las áreas de playa cerca de los ríos donde hay informes de hallazgos de oro.

Formas en que se encuentra el oro
qué tipos de suelo contienen oro
El oro primario es lo que se inserta en la roca o en la roca alterada en la superficie, o lagrese.
No siempre es en forma de venas, que es la forma más conocida.

Gold International Day

El oro tiene varias formas:
granito rojo con oro
Encimera de cocina de granito "rosa cerdito" con oro, de Antónia Ribeiro - Portugal
- diseminado en granito;
  - en la pirita donde esa pirita cuando cambia crea un color rojo en la arcilla;
gossan con oro
- en gossans: estas son piedras rojas de tipo laterita, pero mucho más pesadas, cuando este oro diseminado tiene concentraciones de pirita; el gossan se forma al alterar la pirita para formar sombreros de hierro;
encuentrar filo de oro en suelo
- generalmente puede haber venas de cuarzo y gossan juntas;

- En vetas verticales de cuarzo con o sin pirita, formando las vetas conocidas, pero estas solo tienen anchos de unos pocos cm a un máximo de unos pocos metros de espesor;
filo de oro
- en stockworks de cuarzo con ejes de todas las direcciones llamados casqueiros y cerca de una zona de corte o corte;

minerale con oro
- en vetas horizontales a cada lado de una cizalla, llamadas vetas laminadas;

- en cuerpos volcánicos con vénulas de cuarzo o sulfuro.

Vea nuestros otros artículos sobre cómo encontrar oro en la naturaleza:
Como encontrar oro en la naturaleza

Lista de las principales piedras preciosas encontradas en países de América del Sur

Donde hay oro en Bolivia



Donde encontrar oro en Venezuela


Oro en España



(su navegador necesita un traductor automático, por lo que recomendamos usar GoogleChrome)
Buena suerte

Jak i gdzie znaleźć złoto w Polskie

Jak i gdzie znaleźć złoto w Polskie
How and Where to Find Gold in Poland
GDZIE SZUKAĆ ZŁOTA
Złoty samorodek
Samorodki w Polsce - gdzie występują i w jakich ilościach - Złoty ...
Samorodki rzeczne w Polsce można znaleźć między innymi nad doliną Kaczawy. środowiskiem poszukiwaczy złota wstrząsnęła wiadomość o znalezieniu dużych samorodków złota o wadze: 57, 11,5 i 4 gramy.

Gold rush returns to Lower Silesia
Each summer, Polish gold hunters laboriously rinse sludge in the Kaczawa River next to the town of Złotoryja in north-western Poland. The tradition of the exploration of the valuable ore in Lower Silesia is over 750 year old, and although it seemed that the deposits have been depleted a long time ago, mining companies are returning to the Sudetes to prospect for gold again. Amarante Investments from the Electrum Group is one of the companies applying for licenses for the production of this precious ore. Its principal shareholder, Thomas Kaplan, a billionaire from New York, invests in ore production in North America, Africa and Eastern Europe.
Polskie złoto
Gdzie to złoto w Polskie?
‘In the Middle Ages, the gold rush in Lower Silesia was one of the greatest in Europe.

That gold was explored in the so-called golden triangle between Złotoryja, Bolesławiec and Jelenia Góra. From among sand and gravel, golden sand, or even nuggets were rinsed. They were recast e.g. in the mint in Legnica. The ore was used to coin golden florins and make earring ornaments, as well as necklaces and crowns. Gold exploration was not continuous. Intense works were recorded towards the end of the 19th century. Mining companies operated, among others, in the area of the Kaczawskie Mountains and northern Jizera Mountains, also in the vicinity of the town of Wleń upon the Bóbr River. The works left behind kilometres of underground galleries.
‘It is estimated that in 1922–1933, ca. 116,000 tons of ore was excavated in this area, in which the average gold content was ca. 30 grams per 1 ton, but could also amount to over 100 grams. This is really a lot. 

The International Polish Gold Rinsing Championship is organised in Złotoryja above the Złotoryjski Reservoir on the Kaczawa River. The event, during which volunteers rinse gold from sand, attracts crowds of spectators. The competition is accompanied with fairs, concerts and games for children.

In the Kaczawskie Mountains, the production of two-to-three tons of gold has been documented in total from the Polish Geological Institute. ‘Veins of quartz with gold content were explored, whose length in this area is from several dozen metres to 2.5 km. The ore was also found in gold-bearing gravel and sludge of the Kaczawa and Bóbr rivers.

Złoża złota w Polsce
Złoża złota w Polsce
Odmiany złota w Polsce: Platinian Gold na Dolnym Śląsku - Legnica i Plumbian Gold z Dolnego Śląska - Legnica Co.

Later on however, mining companies decided that there was not enough of the precious ore to make its exploration profitable. The idea was not revived until the end of the 20th century, when increasingly precise research technologies showed that the Polish land may contain much more of the ore. In 1996, 33 gold-bearing plots were marked in Lower Silesia, each ca. 96 sq. km large. The first licenses for prospecting and appraisal of gold deposits have been granted to mining concerns from Ireland, Australia and North America.

‘Studies carried out by the Polish Geological Institute estimate the capacity of gold deposits in the Kaczawskie Mountains at 5–15 tons. So they are not big reserves. ‘But the estimates were based on poor pit appraisal, and not on geological surveys, including drills. And without looking deeper below the surface, it is difficult to say how much gold there is.

According to reserves in the gold-bearing strip in the Kaczwskie Mountains may amount to 30 tons, and in the whole Sudetes, up to 100 tons.

Today, KGHM Polska Miedź produces the majority of gold in Poland. For several dozen years of copper exploitation in the area of Lower Silesia, it has produced ca. 20 tons of this precious ore, which corresponds to 0.5–1 ton of gold per year. Geologists estimate that ca. 80 tons of gold may be still captured with copper.

Valuable reserves are also present at the border of Upper Silesia and Lesser Poland, as well as in the Polish mountains: Pieniny and Tatras.

Gold Mines in Poland

Gdzie to złoto w Polsce?
Where is the gold in Poland?
Najlepiej jest znaleźć samorodek. Nie jest to proste. Samorodki to tylko 2 proc. z całego rocznego wydobycia złota. Oprócz wiedzy, doświadczenia w znajomości terenu. Największe polskie znalezisko ważyło blisko 4,5 kg i zostało znalezione w okolicach Złotoryi.
Bryłka złota z rzeki Skora. Kolekcja Grzegorza Słowik i zdjęcie.
Bryłka złota z rzeki Skora. Kolekcja Grzegorza Słowik i zdjęcie.
Przez wieki do największych ośrodków górnictwa należały okolice Złotoryi, Lwówka Śląskiego, Legnickiego Pola, a także Karkonosze, Pogórze Izerskie oraz rejon Złotego Stoku i Głuchołaz. Na żółty kruszec natrafiono również w Karpatach (Tatry, Pieniny, wsch. część Beskidów) i na obrzeżu Wyż. Śląskiej. Śladowo złoto występuje w G. Świętokrzyskich oraz w osadach polodowcowych środkowej i północnej Polski. Uwaga! Jeśli masz trochę zaskórniaków możesz kupić porządną działkę. W 1996 r. na Dolnym Śląsku wytyczono 33 działki złotonośne (każda ok. 96 km kw.). 
Pierwsze koncesje na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż złota otrzymały koncerny górnicze z Irlandii, Australii i Ameryki Pn. Rozmiar zainteresowania polskim złotem jest proporcjonalny do cen tego kruszcu na światowych giełdach, a te w ostatnich latach mocno spadły. Pod koniec 2000 roku z działki w Złotym Stoku zrezygnowała KGHM Polska Miedź SA, która już od 1994 r. odzyskuje z rud miedzi, wystepujących w rejonie Lubina i Polkowic, około pół tony złota rocznie.

ZŁOTORYJA
gold nuggets from Poland
Jedenaście drobnych bryłek złota z rzeki Kaczawy koło Złotoryi. Kolekcja Grzegorza Słowik i zdjęcie.
Niewątpliwie polskim Klondike była i jest Złotoryja. Prawdziwa gorączka złota rozpoczęła się tu na przełomie XI-XII w. Ze średniowiecza wywodzi się nazwa Kopacz - pierwszej górniczej osady pod Złotoryją. Przetrwała do dziś przez setki lat. Od 1211 roku nazwy miasta zawsze wiązały się ze złotem: Aureus Mons, Aurum, Aurimontium, Goldberg, Złota Góra i Złotoryja. Ze złotoryjskich kopalń wydobywano rocznie od 24 do 48 kg złota. Słynne były kopalnie Golden Schlag, Golden Rad, Fuchs Winkel, zum Reisicht, Sieben Bütten i Auf der Hube. Roboty górnicze prowadzono na przestrzeni wielu kilometrów - od Złotoryi po Lwówek Śląski. Do dziś widać ślady szybów i hałd, których naliczono tysiące. W drugiej poł. XIII w. najdostępniejsze złoża złota wyczerpały się. Jedne kopalnie upadają, nowe powstają. Wraz z rozwojem nowych metod pozyskiwania złota, podejmowane są kolejne próby eksploatacji - m. in. w latach 1660-1661, 1775-77, 1781-84, 1842-43 i 1853-68. W 1925 r. rozpoczęto drążenie Sztolni św. Jadwigi. Po trzech latach roboty zakończono. 

LEGNICKIE POLE
Pod Legnicą złoto występuje w rejonie Legnickiego Pola, Wądroża i Mikołajowic. Największa gorączka przypada na koniec I poł. XIV w. Bogate złoża odkryto w 1344 r. Liczące 100 mieszkańców Mikołajowice rok później otrzymują górnicze prawa miejskie. W szczytowym okresie pracuje tu ok. 15 tys. górników. Prace archeologiczne wykazały ok. 1500 szybów poszukiwawczych. Dziś złoto można wypłukać w Wierzbiaku. 

WIELISŁAWKA
W XVI w. koło wsi Różana, eksploatowano złotonośną żyłę ze zbocza góry Wielisławka. Pierwsze wzmianki o robotach pochodzą z 1556 r. Złoto występowało w pirytach (do 18 g na tonę), na kontakcie porfirów z łupkami krzemionkowymi. Do dziś od strony drogi Złotoryja - Świerzawa, nad korytem Kaczawy, można zobaczyć wejście do jednej ze sztolni. 

LWÓWEK ŚLĄSKI
Złoto eksploatowano w kilku rejonach. Badania archeologiczne, prowadzone na obszarze 35 ha, pozwoliły na zidentyfikowanie 1,5 tys. szybów. W ich sąsiedztwie na przełomie XII i XIII w. stał gród zamieszkały m.in. przez kopaczy. W 1217 r. Lwówek otrzymuje prawa miejskie. Stąd wywodzi się tzw. złote prawo lwóweckie, jedno z najstarszych w Europie rozporządzeń górniczych określających przywileje i obowiązki górników. 

GÓRY KACZAWSKIE
W minionych wiekach złoto znaleziono m.in. w rejonie Jeżowa Sudeckiego oraz Dziwiszowa. W 1479 r. istniała kopalnia złota koło Płoszczyny. W 1498 r. ruszyła eksploatacja koło Jeżowa. Roboty próbowano wznowić w latach 1850-1865. Od XV w. prowadzono eksploatację koło Radzimowic. W drugiej połowie XX w. prawdziwym polskim Eldorado stał się niewielki potok - Złotucha koło Dziwiszowa. 

POGÓRZE IZERSKIE
Jedne z najbogatszych pierwotnych złóż złota w Polsce występują na zachód od Wlenia - m.in. Klecza, Golejów, Radomice. W l. 1922-1933 lokalne kopalnie dostarczały ok. 600 ton rudy surowej zawierającej 28,6 g Au/t i 10 ton koncentratu o zawartości 64 g Au/t. 

GÓRY IZERSKIE
Złoto stwierdzono w osadach Izerki, na Hali Izerskiej i w Jagnięcym Potoku. Na żółty kruszec natrafiono także w Czerwonym Potoku - dopływie Małej Kamiennej. Śladowe ilości złota odkryto także w potokach spływających z Izerskich Garbów. 
Kruszcu poszukiwano koło Kopańca w Małej Kamiennej. Jeszcze w XIX w. były widoczne ślady po kopalni Goldgruben na pn. od linii kolejowej Piechowice - Szklarska Poręba. 

RUDAWY JANOWICKIE
Złoto eksploatowano w XVIII w. Kolejne próby czyniono w l. 1801-1802. Kruszec występuje w zlepieńcach na pn.- wsch. od Leszczyńca. Spore ilości złota stwierdzono w rejonie Czarnowa.

KARKONOSZE
Złoto stwierdzono w aluwiach Białej Doliny, Bielenia, a także Czarnej Góry. Drobiny trafiały się również w dolnych partiach Złotego Potoku, Szrenickiego Potoku, Płócznika oraz Śnieżnych Kotłach. Złotonośna jest także czeska strona Karkonoszy oraz wschodnie partie gór (Płóczki, Ściegny, Wilcza Poręba, Sowia Dolina). Przepłukiwano też osady Łomnicy, Łomniczki i Złotego Potoku. Złoto znaleziono na Równi pod Śnieżką i w rejonie Małego Stawu. Kruszec wypłukiwano w dolinie Choińca koło Chojnika. 

GÓRY SOWIE
Przypuszczalnie nazwa gór wcale nie pochodzi od sowy (Eulengebirge). "Eule" ma być zniekształceniem celtyckiego słowa "Jilova" - złoto. Podobny wywód stosuje się w przypadku Sowiej Doliny (Eulengrund) w Karkonoszach. 

GŁUCHOŁAZY
W rejonie Głuchołaz złoto występuje w żyłach kwarcowo-skaleniowych, które mają swe przedłużenie na obszarze Czech. Najbardziej znane były złotonośne żwiry zakola Białej Głuchołaskiej w rejonie Góry Parkowej. Do dziś widoczne są ślady dawnych prac górniczych z XII-XIV w. w postaci hałd i lejów (zasypane szyby). 

GÓRY ZŁOTE
Pierwszy dokument związany z poszukiwaniem złota pochodzi z 1273 r. Rozkwit górnictwa przypada na pocz. XVI w. W l. 1545-1549 czynnych jest 190 sztolni i wyrobisk. Roczna produkcja sięga 60 kg (maks. 140 kg). Stanowi to w ówczesnym czasie 8 proc. europejskiego wydobycia. W II poł. XVI w. górnictwo podupada. W 1565 r. zawaleniu ulega główny szyb złoża Golden Esel (Złoty Osioł). Ginie w nim 59 górników. Kolejne lata to wzloty i upadki Złotego Stoku. Miasto nastawiło się na produkcję arsenu i arszeniku. Złoto staje się produktem ubocznym. W 1949 r. utworzono firmę pn. Przemysł Arsenowy, którą przemianowano na Zakłady Górniczo-Chemiczne Złoty Stok. Z poarsenowych wypałków odzyskiwano rocznie do 30 kg złota. 1.04.1961 r. kopalnię zamknięto.

International Championships Gold Panning
Międzynarodowe Mistrzostwa w Płukaniu Złota
Złotoryja, poszukiwacze złota pędzą do tego miasta w Polsce
International Championships Gold Panning
Mistrz Świata w Płukaniu Złota Dirk Mehlhorn startujący w Międzynarodowych Mistrzostwach Płukania Złota.
To bryłka złota o masie 4 g - takie odkrycia sprawiają, że turyści przyjeżdżają do polskiego miasta Złotoryja.
Każdej wiosny przyjeżdżają z całego świata do rzeki Kaczawy, w stolicy gorączki złota w Polsce, walcząc o największy blask w puli.
W głębi entuzjastów wody, młodych i starych, zbadaj koryto rzeki w Złotoryi pod kątem drobnych błyszczących płatków, mając nadzieję, że ich wytrwałość się opłaci.
„Kiedykolwiek jestem na rzece, znajduję co najmniej tuzin drobnych kawałków złota i dziesiątki płatków” - mówi Jarosław Dudkiewicz, członek polskiego stowarzyszenia górników złota.
„Bardziej ambitni poszukiwacze złota mogą uzyskać od 3 do 4 gramów dziennie”, mówi.
Poszukiwanie zota przy pomocy miski w ksztaacie chiskiego kapelusza pod Zotoryja
Poszukiwanie zota przy pomocy miski w ksztaacie chiskiego kapelusza pod Zotoryja
Gorączka złota w Złotoryi sięga XII wieku, kiedy legenda mówi, że garimpeiros byli w stanie zebrać ponad 50 kg rocznie.
Miasto zdecydowało się nawet poświęcić tę działalność w jej imieniu: najpierw Aurum, albo „złoto” po łacinie, potem Goldberg, albo „złota góra” po niemiecku, a wreszcie Złotoryja, czyli „złota kopalnia” po polsku.

7 września
Międzynarodowy Dzień Złota

Źródła informacji:

Recursos Minerais de Timor-Leste

Recursos Minerais e pedras preciosas de Timor-Leste
spinel
A República Democrática de Timor-Leste, vulgarmente conhecida por Timor Leste, compreende a metade oriental da ilha de Timor, as ilhas vizinhas de Atauro e Jaco e Oecussi-Ambeno, um enclave no lado noroeste da ilha no Timor Ocidental indonésio.

Timor Leste é dividido em 13 distritos administrativos. Os distritos estão subdivididos em 65 subdistritos, 442 sucos (aldeias) e 2225 aldeias (aldeias).

Distribuição de minerais metálicos em Timor Leste
Recursos Minerais de Timor-Leste

Distribuição de minerais não metálicos em Timor-Leste
Recursos Minerais de Timor-Leste

Jade branco Timor Leste
Giok Putih Timor Leste - Jade branco de Timor Leste
(Giok Putih Timor Leste)

Dada a ausência de mais informações no Mindat sobre Timor Leste, aqui ficam alguns dados sobre a sua geologia.

Geologia de Timor Leste:
breve resumo por P. F. T. Kaul
Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística (IBGE),
Florianópolis, SC, Brasil - Out/04.

As rochas e os sedimentos do Timor-Leste constituem dois domínios geológicos: um, chamado de Autóctone, constituído por rochas e sedimentos gerados “in situ” ; outro, designado de Alóctone, composto por rochas formadas alhures, porém transportadas às regiões onde atualmente se encontram como conseqüência de intensas movimentações tectônicas.
O Domínio Autóctone distribui-se por todo o país, inclusive no enclave de Oecussi. É predominante, entretanto, na metade leste do território timorense (região que se estende, aproximadamente, do meridiano que passa em Manatuto àquele do ilhéu Jaco), tendo presença expressiva no sudoeste deste território (áreas de Bononaro e Ainaro e respectivas vizinhanças). Ele consiste numa sucessão de diferentes tipos de rochas, formadas desde o Permiano Inferior, há aproximadamente 280 milhões de anos, até o Pleistoceno, há cerca de 2 milhões de anos, com lacuna provável de tal formação de rochas no período Cretáceo (intervalo aproximado dos 140 aos 70 milhões de anos). São folhelhos, intercalados por calcários e, eventualmente, por arenitos, conglomerados e lavas básicas. Integram-no, também, consistindo sua porção mais jovem, depósitos quaternários recentes: sedimentos fluviais e marinhos, além de recifes corálicos elevados. Os sedimentos marinhos correspondem às planícies costeiras, que dominam na costa sul do país. Os recifes corálicos elevados são construções calcárias constituídas principalmente por exoesqueletos de corais, que ocorrem nas áreas de Baucau e Los Palos, bem como no ilhéu Jacó.
O Domínio Alóctone corresponde a um “complexo carreado” que se estende, principal-mente, no noroeste do país – região de Balibo, Ermera, Dili, Aileu, Laclubar, etc., ocorrendo também no enclave de Oecussi. Ele é constituído por rochas metamórficas de baixo e médio grau de metamorfismo, além de rochas ígneas, formadas, todas elas, do Permiano Inferior, há cerca de 280 milhões de anos, ao Eoceno, há mais ou menos 50 milhões de anos. Trata-se de xistos sericíticos, micaxistos com biotita, anfibolitos, mármores, diversos tipos de calcário, margas, brechas vulcânicas e rochas eruptivas.
Os bens minerais do país ocorrem em todo o território nacional, correspondendo, em grande maioria, a ocorrências cuja potencialidade não está ainda definida:
- Minerais metálicos:
cobre, chumbo/zinco, ouro, prata, manganês.
- Minerais não-metálicos:
talco, magnesita, fosforita.
- Materiais de construção:
rochas carbonáticas (calcários, dolomitos e mármores), argilas, caulim, areia, cascalho.
- Combustíveis fósseis, na plataforma continental do mar de Timor:
petróleo e gás natural.

Minerál sira ne’ebé mak iha país nia laran
Minerais e pedras preciosas em Timor-Leste:
Calcopirite, Cromita, Cobre nativo, Dolomite, Enstatite var: Bronzite,
Fluorapatite, Galena, Ouro, Grafite, Gesso, Heazlewoodite,
Caolinite, Laurite, Milerite, Molibdenite, Nickeline, Opala var: Kalimaya, Pentlandite,
Platina nativa, Pirita, Pirrotita, Quartzo, Prata nativa, Espinel, Enxofre,
Talco, Talnakhite e Wollastonite.

Os 27 minerais em Timór-Leste descritos acima estão catalogados no banco de dados de minerais do mindat.org
Nickeline
Potencial Mineiro para Explorar em Timor-Leste:
https://www.pecc.org/resources/minerals

Um breve resumo da ocorrência dos principais minerais de Timor Leste

Cobre
A mineralização ocorre como sulfetos maciços, veios contendo calcopias e pirita em unidades ultra-básicas, com extensa alteração serpentina e evidência de diorito / diabásio intrusivo.
Na área de Ossual (distrito de Baucau) a amostragem da Allied Mining Company (Wittouck, 1937) retornou valores de 10% Cu, 3 g / t Au e 170 g / t Ag.

Ouro
A mineralização de ouro tem sido observada em várias formas como quartzo,
veios calcite de quartzo e calcite hospedados por xisto/ardósia ou xisto. O veio é purificado e mineralizado com ouro. Na área de Hilimanu a mineralização ocorre na rocha ígnea metamorfoseada. A mineralização estão associadas a veios de quartzo (0,5 - 12 m de largura) contendo calcopirita, limonita e calcedônia. Amostras de análise indicam o teor médio de 0,5 g / t Au e 50 g / t Ag.

Cromita
Os depósitos de cromita foram reportados em Baucau, Hili Manu
(Distritos de Manatuto) e Manufahi. Os depósitos foram encontrados como mineralização primária nos hospedeiros serpentinitos. A cromita nos distritos de Manatuto é semelhante à mineralização de cromita nos corpos ofiolíticos de allochtone encontrados no cinturão Circum Pacific nas Filipinas, Nova Caledônia e Kalimantan, na Indonésia. A qualidade da cromita é boa, com notas entre 36% e 51% de Cr2O3. Quanto ao grau, 80% dos principais depósitos do mundo têm entre 33% e 52% de Cr2O3.

Manganês
Os depósitos de manganês foram descobertos em vários locais, como
Vemmasse, Talamata, Venilale (distrito de Baucau), Uato Carabau
(Distrito de Viqueque). Os depósitos são intercalados dentro do vermelho
xisto e associado com o calcário da Formação Bobonaro.
Os depósitos de manganês são compostos principalmente de minerais pirolusite
a faixa de notas entre 84 - 94,5% MnO2.

Fosfato
Os depósitos estão localizados em Daemena, Abo (distrito de Quelica e Baucau),
e Laleia (distrito de Manatuto). Os depósitos de fosfato ocorrem no
cascalho não consolidado - material pedregoso semelhante ao
Ainaro Gravel. A análise dos resultados obtidos na área de Abo
revelou o ensaio significativo variando de 9,97% a 31% de P2O5.

Bentonita
Os depósitos de argila estão intertravados da argila de Bobonaro
Formação de argila escamosa e localizada em Venilale (distrito de Baucau),
Bobonaro (distrito de Bobonaro). Na aldeia de Mulia-Quelicai (Baucau
distrito), o valor do inchaço foi registrado entre 371 até 1829 x
volume seco. O potencial da reserva de minerais é de aproximadamente
115.570.000 metros cúbicos.

Mármore
O depósito foi registrado em Cablaci-Same (Manufahi District),
Laclo (distrito de Manatuto) e Builale (distrito de Viqueque). Em Laclo,
a reserva mineral é estimada em pelo menos 5.000.000 metros cúbicos.

Gesso
Os depósitos de gesso estão associados a argilitos de
Formação Bobonaro Scaly Clay. O depósito está localizado em Laleia-Obrato (distrito de Manatuto), o resultado de uma área investigada de 50 ha de poço revelou que a reserva mineral é de aproximadamente 400 toneladas.

Conclusões
1. Geologicamente, o potencial mineral de Timor-Leste é muito
atraente para futura exploração mineral e desenvolvimento
atividades.
2. Os mais atraentes potenciais minerais metálicos de Timor são o cobre, o ouro e a prata.
3. O negócio de mineração de minerais metálicos é de alto risco e
alto capital, por isso é melhor feito pelo setor privado como é
precisa de recursos financeiros e técnicos sólidos.
4. Minerais não-metálicos, como mármore, argila, areia, cascalho,
etc, têm um grande potencial em Timor-Leste.
5. O crescimento e desenvolvimento da mineração de um país
a indústria é determinada não só pelo seu potencial mineral
sozinho, mas sim, pelas políticas do governo na criação de
clima de negócios para incentivar o investimento.

Fontes: